Tatoeëerder Rinus Souisa kwam al vroeg in aanraking met verzoeken voor medische tatoeages. In die tijd was er geen enkele ondersteuning vanuit de medische wereld, maar toch slaagde hij er in om een patiënte haar lip te corrigeren en later een patiënte haar wijnvlek te camoufleren. De broer van deze patiënte vroeg aan Rinus of hij dit kon en Rinus zou Rinus niet zijn, dus ging hij hiermee aan de slag met een positief resultaat! Dit was rond 1995/1996. Er was echter geen arts die hierin geloofde laat staan meewerkte.

Tot Rinus en zijn vrouw Loes, die nu de pr en het secretariaat beheert, in contact kwamen met plastisch chirurg HP van Not. Deze arts zag de meerwaarde in van een tatoeëerder en hij vroeg aan Rinus of er een samenwerking in zat.

Rinus wilde daar graag een keer met hem over brainstormen, dit is er echter nooit van gekomen, want binnen twee weken stond de eerste patiënt met een verwijsbrief van dr van Not op de stoep….de samenwerking was vanaf dat moment een feit!

Uiteraard heeft het heel wat voeten in de aarde gehad om deze samenwerking erkend te krijgen, maar uiteindelijk waren zowel verzekeraars als artsen overtuigd dat als verschillende disciplines de handen ineen slaan, de resultaten voor de patiënt optimaal zijn, onze lijfspreuk is en blijft: “Schoenmaker blijf bij je leest”

Een tatoeëerder kan niet opereren en wonden verzorgen, een arts of verpleegkundige kan niet tatoeëren. Wel kunnen zij, door met elkaar samen te werken, goede resultaten bereiken in de behandeling van patienten.